* Al bakalım damat bey, sana anılarla bir güzel inşa edilmiş sağlam bir bina teslim ediyorum. Bahçesinde en nadide çiçekler. Belki hiç bilmeyeceğin sırları olacak o bahçenin ama sen yine de gözün gibi bak. Zorla açmaya kalkma kilitli duran hiçbir kapıyı. Kendiliğinden sana açılacaktır o kapılar. Toz tutmasına izin verme pencerelerinin. Duvarlarını örümcek ağları kaplamasın. İşin zor kısmı sana düşüyor. Yani sen koruyacaksın bu binayı güneşten ve yağmurdan ve örümcek tutacak her türlü karanlıktan... Yüzünde gülümseme var ya, işte o hiç eksik olmasın. O gülümsemen güven veriyor şimdi bana. Al, bir parçamı veriyorum sana... (sf 61 )
* Erkekler ayrılıkta da cesur değille. Aşkta cesur olmadıkları gibi. O ayrılık için gerekli her türlü şeyi yapıyor, "bitti" sözcüğünü karşı taraftan bekliyorlar hep. O zaman vicdanları rahat başlıyorlar ya da devam ediyorlar yeni hayata. Ama mutlaka karşı tarafı pes ettiriyorlar, " dedi.
* Yani... Aslında... Benim çok sevdiğim bu üç adam da aynı içtenlikle "ah" etse de neden birbirimizden ayrı düştüğümüze üç ayrı yanıt verdiler. "Neredesin? Kiminlesin? Ne yapıyorsun? Sormasalar şu soruları kadınlar... Erkekler de merak eder evet. Ama bir yaşama biçimi haline getirmezler bunu. Yani kadınlar o kadar çok soruyor ki ayni soruları, bir bağımlılık haline geliyor bu onlarda. Sonunda erkek nerede olduğunu söylemekten bıkıyor ve durmadan sevildiğini duymak isteyen kadının içtenliğinden şüpheye düşüyor. Kendini saklıyor belki de... Velhasıl akıl sır ermiyor bu işlere. Yorulmuşum ben artık." Böyle dedi içlerinden biri... Sonra yazımı yazmadan en uzaktakini aradım. "Sen" dedim "Tanıdığım incinme eşiği en yüksek erkeklerden biri gibi durursun... Anlat bana, neden uzaktayız bu kadar?" ,
* "Kavaklar" şarkısını dinlerken ağlayan bir erkek gördüğümde anladım, bir erkekle aynı ateşte yanıyordu kadın kalplerimiz.
Söylenmiş ya da söylenmemiş cümlelerin bütünüdür bence 'fark etmez'. Farketmiyorsa zaten yolun sonu görünüyor.
Yaz Bitmesin, İclal Aydın
Devam edecek...
Yorum Gönder