Bazen kendimi Hababam Sınıfı'ndaki Edebiyat Öğretmeni gibi hissediyorum:
"Nasıl olur da Tevfik Fikret'in ölüm yıldönümünü unuturum!" diyen.
Sonra diyorum ki "Elbet kazanan iyilerdir ve kendilerinden özür dilenenler de onlardır."
Peki ben neyi unutuyorum: insanların çıkarcı olmasını, vefasız olmasını. Birçoğumuz öyleyizdir çevremizdeki insanları kendimiz gibi çıkarsız zannederiz.
O öğretmen gibi büyüklük bizde kalıyor her seferinde. Herkes vefasız olacak diye de bir şey yok, , mizacımıza uygun olan, frekanslarımızın tuttuğu hayatımızı güzelleştirecek iyi insanlar da çıkacaktır karşımıza.
Yorum Gönder