Arka Kapak Yazısı
Hüzünbaz Sevişmeler*, Yılmaz Erdoğan
Aklı hin yüreği hüzünbaz bir yazardan imgelizce öyküler..
..Aşkımız iki gözlüklünün öpüşme çabasıydı;
gözlükleri çıkarmak hiç aklımıza gelmedi.
.. Hiç düşündün mü belkiyi? Belki, eline en yakışan
takı benim elim. Belki de belli olacak yalan, benim
söylediğim.. Belki sen ve belki ben..
..Yoksulluk, kirden rengi tanınmayan bir beyaz
tutsaklık.. İnsan kendine iltica edebilir mi?
..Ölü olarak ele geçiriliyor en sıcak insan sözleri..
Ve hüznüm bir kamu morgunda işe başladı.
Keşke (1990)
Ne anlaşılmazdır ki, henüz yere düşmemişken, daha ortada fol yok yumurtanın birazı rafadanken, ölüyor.
Kıran Mahallesi İnsanlarım Gudo, Qopo, Ötekiler, Xeme Teyze
Xeme Teyze'nin kendi diliyle ağlayacağı film henüz yapılmadı..
Ne güzel rüzarın olmadık yerlere esmesi.
Bu, kendine küs, dağlarından alacaklı şehir...
Düş'e sığar mı ölümün genceciği?
Düşler, dereye uçmuş.
Ve öyküler vuru mu kendini metropolde.. Yıllar sonra.. İstanbul'da...
Trafik sıkışıklığında büyümüş bir Kürt çocuğu.
Geçmiş, geçemeyecek bir ölümü öyküledi...
Öykü, dereye uçmuş
1991
Yılmaz Erdoğan
Yorum Gönder