Ölüm Hayatın Neresinde?

Hekimoğlu Dizisi 21. Bölüm'den Alıntı

Orhan Hoca: Bazen gerçekten insan pestili çıkmış gibi hissediyor. Hele bir de hastayı iyileştiremediği zaman.

Memoli: Emre'yle konuştum.  Hasta ameliyata dayanabiliyormuş. Ama ondan sonrası malum. Bu da bizim mesleğin cilvesi herhalde.

Orhan Hoca: Valla cilvesi mi yoksa kalbimize oturan taşlar mı, bilemiyorum. Mesleğe duygularımızı karıştırmayalım diyoruz ama hastayı iyileştiremeyince  içimize kayalar oturuyor. Hele de hasta bu kadar gençse.

Memoli: Genç... Gençlik... Kulağa ne kadar eğlenceli geliyor. Bu çocuk hiç eğlenmemiş hocam. Bu çocuk hep koşmuş. Daha iyi notlar almak için koşmuş, bursunu kaybetmemek için koşmuş. Babasının hayalini gerçekleştirebilmek için hep koşmuş... Haksızlık bu, saçmalık hatta........

Geçiyor mu?

Orhan Hoca: Ne?

Memoli: Bu yenilgi duygusu, yıllar geçtikçe azalıyor mu?

Orhan Hoca: Doğruyu mu söyleyim yalan mı söyleyim? Hocam biliyorsun biz hep koşuyoruz. Biz önde ölüm arkada hasta yanımızda. Eğer hastanın elini tutup hastayı çizginin öteki tarafına geçirebiliyorsak... Ölüm hayatın karşısında değil hayatın içinde bir yerlerde. Bir de galiba benim biraz çenem düştü. 

Memoli: :D

Orhan Hoca: Hadi ben seni yolundan tutmayım, biraz hayata karış sen.

Memoli: Teşekkür ederim.

Hekimoğlu 21. Bölüm