Sabah yürüyüşüne çıkmıştım yine
Yürüyordum tan üzre
"Ateşin var mı usta?"
Diyerek durdurdu beni
Bir çırak gözleri kan çanağı
Elinde yanmamış sigarası
Dedim ki içimden
Gecenin karanlığını yaka yaka
Bitirmiş ateşini zavallı
İyi ki cebimde bir çöp kibritim vardı
Sigarasını yaktıktan sonra
Duydum o güzel sözcüğü bir daha:
"Sağ ol usta"
Hep yalvaçlar çıkmaz ya göğe
Bazen de yıldızlar iner yere
Anladım seher yıldızı ile konuştuğumu
Onu göremeyince gökte
Tanyeri dedikleri
Ustam sabahın ocağı
Tutuştu usuldan
Seller yeli üfleyince
Yaktım çubuğumu ben de
Uzanıp ustamın ateşinden
Saatler yaşamı çaldı
Yürüdük şiir üzre
Tut Einden Sabahın, A.Kadir Paksoy, Tan Edebiyat
Yorum Gönder