RMS Titanic, 15 Nisan 1912 sabahının erken saatlerinde Kuzey Atlantik Okyanusu'nda, geminin Southampton'dan New York'a gerçekleşen ilk seferinin dördüncü günü battı. O dönem hizmet veren en büyük okyanus gemisi unvanına sahip Titanic, 14 Nisan 1912 Pazar günü saat 23:40'da (gemideki zaman)[1] bir buzdağına çarptığında gemide yaklaşık 2,224 kişi vardı. Gemi yaklaşık 2 saat 40 dakika sonra batmıştır. Bu olay 15 Nisan Pazartesi günü 02:20'de (geminin saati; 05:18 GMT), 1,500'den fazla insanın ölümüyle sonuçlandı ve tarihin en ölümcül deniz felaketlerinden biri olarak kabul edildi.
Titanic, 14 Nisan'da altı kez buzdağı uyarısı aldı, buzdağı göründüğü zaman yaklaşık 22 knot (deniz mili) hızında seyahat ediyordu. Hızlı manevra yapamayan gemi, sancak tarafını büken ve on altı bölmesinin altısı (ön bölme, üç ambar, 5 ve 6. kazan daireleri) su alacak bir darbeye maruz kaldı. Titanic'in ileri bölmelerinin dördü sular altında kaldı. Mürettebat yakında geminin batacağını fark etti. Yolcular filikalara yerleştirildiklerinde yardım için işaret fişeklerini ve radyo (kablosuz) mesajlaşma sistemini kullandılar.
Mevcut uygulamalara göre, Titanic'in cankurtaran sistemi, yolcuları eş zamanlı olarak gemide tutmak için yolcuları yakındaki kurtarma gemilerine eşlik etmeleri etmek için tasarlandı; bu nedenle gemi hızla batarken ve saatlerce yardım beklenirken, birçok yolcu ve mürettebat için güvenli bir sığınak yoktu. Bu konu hakkında mürettebat üyelerinin zayıf yönetiminden dolayı, birçok filika tamamen dolmadan denize indirilmiştir.
Hikayeyi verdikten sonra bu müziği paylaşmadan olmazdı:
Alıntı
إرسال تعليق